The dominant paradigm in novel writ

The dominant paradigm in novel writing during the second half of the nineteenth century was no longer the Romantic idealism of the earlier part of the century. What took hold among the great novelists in Europe and America was a new approach to character and subject matter, a school of thought which later came to be known as Realism. On one level, Realism is precisely what it sounds like. It is attention to detail, and an effort to replicate the true nature of reality in a way that novelists had never attempted. There is the belief that the novel’s function is simply to report what happens, without comment or judgment. Seemingly inconsequential elements gain the attention of the novel functioning in the realist mode. From Henry James, for example, one gets a sense of being there in the moment, as a dense fabric of minute details and observations is constructed. This change in style meant that some of the traditional expectations about the novel’s form had to be pushed aside. In contrast to what came before, the realistic novel rests upon the strengths of its characters rather than plot or turn of phrase. The characters that the realistic school of novelists produced are some of the most famous in literary history, from James’s Daisy Miller to Dostoyevsky’s Raskolnikov. They are psychologically complicated, multifaceted, and with conflicting impulses and motivations that very nearly replicate the daily tribulations of being human

Resultat (thailändska) 1:

กระบวนทัศน์หลักในการเขียนนวนิยายในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษไม่ idealism โรแมนติกของช่วงศตวรรษ อะไรเอาค้างระหว่าง novelists มากในยุโรปและอเมริกาถูกวิธีการอักขระและสาระ ความคิดของโรงเรียนซึ่งต่อมาถูกเรียกว่าสัจนิยมใหม่ ในระดับหนึ่ง ความสมจริงเป็นสิ่งที่มันเสียงเหมือน ความสนใจในรายละเอียด และความพยายามในการจำลองธรรมชาติที่แท้ของความเป็นจริงที่ไม่ได้พยายาม novelists ได้ มีความเชื่อว่านวนิยายของฟังก์ชันเป็นเพียงการ รายงานสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ มีข้อคิดเห็นหรือตัดสิน ดูเหมือนว่าจะขึ้นเป็นองค์ประกอบได้รับความสนใจจากนวนิยายที่ทำงานในโหมด realist จาก James เฮนรี เช่น หนึ่งได้รับของมีในขณะนี้ เป็นสร้างผ้าหนาแน่นรายละเอียดนาทีและสังเกต การเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้หมายถึง ว่า บางส่วนของความคาดหวังแบบดั้งเดิมเกี่ยวกับนวนิยายของแบบฟอร์มมีการผลักกัน ตรงข้ามอะไรมาก่อน นวนิยายสมจริงอยู่ตามจุดแข็งของของตัวอักษรมากกว่าพล็อต หรือเปิดของวลี ตัวที่ผลิตวิชา novelists จริงใจมีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์วรรณกรรม จาก James ของเดซี่มิลเลอร์เพื่อ Raskolnikov ของ Dostoyevsky Psychologically ซับซ้อน แผน และแรงกระตุ้นและโต่งที่มากเกือบทำทุกข์ยากประจำวันของมนุษย์เป็น ความขัดแย้ง

Resultat (thailändska) 2:

กระบวนทัศน์ที่โดดเด่นในการเขียนนวนิยายในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าก็ไม่ได้เป็นความเพ้อฝันโรแมนติกในส่วนที่ก่อนหน้านี้ของศตวรรษที่ สิ่งที่จับในหมู่นักเขียนนวนิยายที่ดีในยุโรปและอเมริกาเป็นวิธีการใหม่ให้กับตัวละครและเรื่องที่เป็นโรงเรียนของความคิดซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในธรรมชาติ ในระดับหนึ่งธรรมชาติเป็นสิ่งที่ดูเหมือน มันเป็นความใส่ใจในรายละเอียดและความพยายามที่จะทำซ้ำธรรมชาติที่แท้จริงของความเป็นจริงในทางที่นักเขียนนวนิยายไม่เคยพยายามที่หนึ่ง มีความเชื่อที่ว่าฟังก์ชั่นของนวนิยายเรื่องนี้เป็นเป็นเพียงการรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องแสดงความคิดเห็นหรือคำพิพากษา องค์ประกอบเล็กน้อยที่ดูเหมือนจะได้รับความสนใจของการทำงานในโหมดนวนิยายเรื่องจริงที่ จากเฮนรีเจมส์ตัวอย่างเช่นหนึ่งได้รับความรู้สึกของการเป็นอยู่ในขณะนี้เป็นผ้าที่มีความหนาแน่นของรายละเอียดนาทีและข้อสังเกตมีการก่อสร้าง การเปลี่ยนแปลงนี้ในรูปแบบนั่นหมายความว่าบางส่วนของความคาดหวังเกี่ยวกับรูปแบบดั้งเดิมของนวนิยายจะต้องมีการผลักกัน ในทางตรงกันข้ามกับสิ่งที่มาก่อนนวนิยายเรื่องจริงที่วางอยู่บนจุดแข็งของตัวละครมากกว่าพล็อตหรือเปลี่ยนวลี ตัวละครที่โรงเรียนที่เป็นจริงของนักเขียนนวนิยายที่ผลิตคือบางส่วนของที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประวัติศาสตร์วรรณกรรมจากเดซี่เจมส์มิลเลอร์ที่จะ Raskolnikov Dostoyevsky ของ พวกเขามีความซับซ้อนจิตใจที่หลากหลายและมีแรงกระตุ้นที่ขัดแย้งกันและแรงจูงใจที่มากเกือบทำซ้ำความยากลำบากในชีวิตประจำวันของการเป็นมนุษย์

Resultat (thailändska) 3:

ผู้นำกระบวนทัศน์ในการเขียนนวนิยายในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าคือไม่มีโรแมนติกจิตนิยมของส่วนก่อนหน้านี้ของศตวรรษที่ สิ่งที่ถือในหมู่นักเขียนที่ดีในยุโรปและอเมริกา เป็นแนวทางใหม่ให้กับตัวละครและเนื้อหา ความคิดของโรงเรียนซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นสัจนิยม ในระดับหนึ่ง ธรรมชาติเป็นสิ่งที่มันเสียงเช่นมันคือการใส่ใจในรายละเอียด และความพยายามที่จะเลียนแบบธรรมชาติที่แท้จริงของความเป็นจริงในทางที่นักเขียนที่ไม่เคยทำมาก่อน มีความเชื่อว่า การทำงานของนวนิยายเป็นเพียงการรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่มีความคิดเห็น หรือการตัดสินใจ องค์ประกอบที่ดูเหมือนไม่มีอะไรได้รับความสนใจของการทำงานใหม่ในโหมดความจริง จาก เฮนรี่ เจมส์ ตัวอย่างเช่นหนึ่งได้รับความรู้สึกของการเป็นในขณะนี้ เป็นผ้าทึบของรายละเอียดนาทีและการสังเกตคือการสร้าง การเปลี่ยนแปลงนี้ในสไตล์แบบดั้งเดิมหมายถึงบางส่วนของความคาดหวังเกี่ยวกับนวนิยายรูปแบบต้องถูกเลื่อนออกไป ในทางตรงกันข้ามกับสิ่งที่มาก่อน , นวนิยายมีเหตุผลวางอยู่บนจุดแข็งของตัวละครของตนมากกว่าที่จะแปลงหรือเปลี่ยนของวลีตัวละครที่โรงเรียนมีเหตุผลของนักเขียนที่ผลิตบางส่วนของที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์วรรณกรรม จากเจมส์ Daisy มิลเลอร์ Dostoyevsky ของ raskolnikov . พวกเขามีจิตใจที่ซับซ้อน multifaceted และมีแรงกระตุ้นและแรงจูงใจที่ขัดแย้งกันมากเกือบทำซ้ำความประจำวันของมนุษย์